ՄԻՋՈՑԱՌՈՒՄՆԵՐ

ՇԻՐԱԿԻ ԹԵՄԻ
 ԿԻՐԱԿՆՕՐՅԱՆԵՐԻ  2012Թ ՈՒԽՏԱԳՆԱՑՈՒԹՅՈՒՆԸ 

<<Ով բարին գիտի ու չի գործում, մեղանչում է>>

Սույն թվականի հունիսի 17-ին Գյումրիի ծերերի տուն-ինտերնատի դահլիճը բազմամարդ էր: Տուն-ինտերնատին բնակիչներին հյուրընկալվել էին <<Անի>> համայնքի <<Շողակաթ>> կիրակնօրյա դպրոցի աշակերտներն ու երգչախումբը: Այցելության նպատակը շատ գեղեցիկ էր ու բարի: Երեխաները որոշել էին  իրենց ներկայությամբ, ասմունքով, երգով ու պարով առավել հետաքրքիր և ուրախ դարձնել մեզ տրված աստվածային մեծագույն պարգևի` կյանքի այդ օրվա մի քանի  ժամը: Միաժամանակ նրանք նպատակ ունէին ցուցադրել այն գիտելիքներն ու շնորքները, որ ձեռք էին բերել կիրակնօրյա դպրոց հաճախելու ընթացքում: Ընդամենը յոթ ամիս առաջ էր, որ երեխաների ու նրանց ծնողների ցանկությանն ընդառաջելով` <<Վորլդ Վիժն Ինթերնեյշնլ>> ՄԲԿ Հայաստանյան մասնաճյուղի Գյումրիի գրասենյակը (ՏԶԾ ղեկավար` Ա. Օրդյան) կիրակնօրյա դպրոցում ձևավորեց երգչախումբ: Իրենց առաջին արտագնա ելույթը  երեխաները որոշեցին նվիրել տուն-ինտերնատի բնակիչներին:

Իմաստությամբ ու սիրով առլեցուն աստվածաշնչյան խոսքերով Լիլիթը բացում է միջոցառումը: Մանկական անմեղ ու անկեղծ, բայց ձայնի պարտավորեցնող հնչերանգով նա կարդում է. <<Հարգի՛ր քո հորն ու մորը, որպեսզի բարիք գտնես և երկար օրերի կյանք ունենաս>>, <<մազը ճերմակածի առջև ոտքի ելի՛ր ու ծերը պատվի՛ր և քո Աստծուց վախեցի՛ր>>,-շարունակում է նրա խոսքը Սրբուհին:

Երգչախումբն իր ելույթը սկսում է <<Տերունական աղոթք>>-ով: Ապա հաջորդում են <<Սուրբ Աստված, Սուրբ և Հզոր, Սուրբ և Անմահ, որ յարեար ի մեռելոց. ողորմեա մեզ>>, <<Քրիստոս ի մեջ մեր յայտնեցաւ>>, <<Ալելուիա>> երգերը:

Երգչախմբի ծրագրում նդգրկված էին նաև հայրենասիարական, մարտական, ժողովրդական, մանակական, խաղաղությանն ու ծննդավայր Գյուրիին նվիրված երգեր. ընդամենը 14 երգ: Յուրաքանչյուր կատարումից առաջ հետաքրքիր ու հասանելի մեկանաբանությամբ ներկայացովւմ էր երգի ստեղծման պատմությունը:

Ուկնդիրները հետաքրքրությամբ ուկնդրեցին նաև ասմունքողներին` Արթուրին (Հովհ. Շիրազ <<Մայրը>>), Ջեմային (Հովհ. Շիրազ <<Իմ Գյումրի>>), Աննային (Հովհ. Շիրազ <<Էքսպրոմտ>>):

Առանձնահատուկ ընդունելության արժանացան Անին, Սրբուհին, Ջուլիետան, Մենուն, որոնք ասմունքեցին Ամենայն Հայոց Բանաստեղծի` անմահ Թումանյանի Աստվածային ներշնչումով լի քառյակները:

Իրենց պարով հանդիսատեսին գերեցին Հերմինեն (<<Գնչուական պար>>), Սրբուհին և Անին (<<Յար խուշտա>>, <<Քանոն>>):

Միջոցառումը համընդհանուր ոգևորության հասավ, իրար խառնվեցին ելույթ ունեցողների ու ուկնդիրների ձայները, երբ դահլիճում հնչեցին Եղ. Չարենցի <<Ես իմ անուշ Հայաստանի>> հայրենաշունչ բանաստեղծության բառերն ու Հայաստանի Հանրապետության օրհներգի երաժշտությունը: Ասմունքում ու երգում էին բոլորը:

Տիրոջ արժանի ծառաների նման (<<Երեք ծառաների առակը>>) այդ օրը երեխաները, ժրաջանորեն ու նվիրումով աճեցնելով և բազմապատկելով իրենց ձիրքերը, դրանք արդյունավորեցին` նվիրելով նրանց, ովքեր այդ պահին ունեին դրա կարիքը: Չէ՞ որ <<Ով բարին գիտի ու չի գործում, մեղանչում է>> (Հակոբոս առաքյալ):

Երեխաները ձեռնունայն չէին եկել տուն-ինտերնատ: Նրանք հաստատության հոգևոր անկյունում հուշանվեր թողեցին` <<Տերունական աղոթք>> մեծադիր նկարը:

Վերջում բոլորին օրհնեց ու մաղթանքի ջերմ խոսք ասաց տուն-ինտերնատի հոգևոր սպասավոր Տեր Եզնիկ քահանա Գալստյանը:

Երվ. Ասատրյան`

<<Շողակաթ>> կիրակնօրյա